مزایا و معایب ظروف پلاستیکی
برخلاف باور عمومی، بستهبندی پلاستیکی همیشه بدترین انتخاب از نظر محیط زیست نیست. درواقع پلاستيک مزايايي دارد اما مانند سایر مواد همچون شيشه، سازگار با محيط زيست نيست.
درحالی که هردو مواد (شیشه و پلاستیک) قابل بازیافت هستند، در واقعیت بیش از چهل درصد از پلاستیک ساخته شده، هرساله بازیافت میشود، این در حالی است که تنها بیست درصد از ظروف شیشهای بازیافت میشوند. این مزیت و سایر مزایای پلاستیک از مباحثی است که در این مقاله به بررسی آن پرداخته ایم. با جهانبسپار همراه باشید:
بقایای پلاستیک یک تهدید بزرگ است
تحقیقات زیادی روی تاثیر پلاستیک بر روی محیط زیست صورت گرفته است و بدون شک یک معضل بزرگ پیش رو ضایعات بسته بندی است. بقایای پلاستیک تهدید بزرگی برای سیستم زیست محیطی ما، پر کردن اقیانوسها و مسمومیت حیات وحش است. با این وجود، تولید کنندگان در بسیاری از موارد، پلاستیک را انتخاب میکنند نه شیشه را. چرا اینطور است؟ همانطور که معلوم است، تنها دلیل آن صرفهجویی نیست.
همانطور که انتظار میرود عوامل زیادی برای تصمیمگیری در مورد بستهبندی یک محصول باید مورد توجه قرار گیرد. مواردی مانند شکل، وزن، بازیافت پذیری و هزینه. به عنوان مثال، صنعت مواد غذایی را در نظر بگیرید، جایی که پلی اتیلن ترفتالات (PET) و دیگر ظروف پلاستیکی هنوز به طور گستردهای مورد استفاده قرار میگیرند. یکی از بزرگترین مزایای پلاستیک انعطاف پذیری آن است. درحالی که شیشه میتواند طیف وسیعی از محصولات مختلف را شکل دهد، پلاستیک دارای امکانات بیشتری است. به غیر از بطری ها، پلاستیک را میتوان به راحتی به شکل های مختلف، مانند قوطی، سینی و قالب ها در آورد.
علاوه بر این، بسته بندی پلاستیکی عموما فضای کمتری نسبت به شیشه اشغال میکنند، و اجازه میدهد که محصولات بیشتری در یک اتاق نگهداری شود.
علاوه بر این پلاستیک بسیار سبکتر از شیشه است، مصرف کنندگانی که به صورت عمده خرید میکنند، بسیار از آن استقبال میکنند. درنتیجه، مسئله وزن و فضای اشغالی یک مشکل بزرگ از دیدگاه لجستیک است، زیرا در صورت کوچک و سبک بودن بستهبندی ها، تعداد بیشتری را میتوان در یک کامیون بار کرد.
سپس مسئله بازیافت پذیری پیش میآید. هردو ظروف شیشهای و پلاستیکی قابل بازیافت میباشند، اما در واقعیت بستهبندی شیشهای کمتر از بسته بندی پلاستیکی بازیافت میشود. چرا؟ از آنجا که شیشه به طور کلی نیاز به انرژی بیشتری برای بازیافت دارد. مؤسسات بستهبندی شیشه خاطرنشان میکنند که به طور متوسط بازیافت شیشه، 66 درصد از انرژی مورد نیاز برای تولید شیشههای جدید را نیاز دارد این در حالی است که پلاستیک فقط به 10 درصد انرژی، برای تولید پلاستیک جدید نیاز دارد.
نتیجه گیری
این به این معنی نیست که بستهبندی پلاستیکی همیشه بهترین انتخاب برای تولیدکنندگان است. هر محلی که آن را قرار دهید، پلاستیک یک محصول سمی از خود برجا میگذارد که بیتردید بر محیط ما تاثیر میگذارد. واضح است که جامعه به طور کلی، و به ویژه دنیای بستهبندی ، نیاز به چندین قدم رو به جلو برای حل مشکلی به این بزرگی دارد.